Постинг
26.08.2016 07:08 -
След лятото
Лятото е млада нестинарка –
стъпва по жарава.
Под небето – нажежена арка,
бързо преминава.
Аз го гледам само отдалече –
страх ме е от огън.
Но у мене се надига вече
някаква тревога,
че пропущам първото си лято –
като влак последен.
Боже, погали ме по душата,
та да го последвам.
стъпва по жарава.
Под небето – нажежена арка,
бързо преминава.
Аз го гледам само отдалече –
страх ме е от огън.
Но у мене се надига вече
някаква тревога,
че пропущам първото си лято –
като влак последен.
Боже, погали ме по душата,
та да го последвам.
Няма коментари